راهنمای نویسندگان

راهنمای تدوین و پذیرش مقاله

 

ضوابط عمومی

  1. مقاله باید حاصل پژوهش نویسنده در زمینه «فقهی حقوقی» باشد و قبلاً در جایی چاپ یا هم زمان به نشریه دیگری ارسال نشده باشد.
  2. مقاله باید در یکی از قالب‌های علمی ترویجی (رویکرد تحقیقی ـ تحلیلی، ساختار منطقی، انسجام محتوایی، مستند و مستدل) و با قلم روان و رسای فارسی نگارش شده باشد.

نکته مهم: مجله از پذیرش مقالات مروری صرف، گردآوری و گزارشی و ترجمه معذور است.

  1. مقالات باید در قالب word با پسوند docx از طریق سامانه نشریه ارسال شود.
  2. ترتیب مقالات هر شماره، براساس نظر سردبیر نشریه مشخص می‌گردد.
  3. مسئولیت صحت و سقم مطالب مقاله از جهت علمی و حقوقی به عهده نویسنده است.
  4. حق رد یا قبول و نیز ویراستاری مقاله‌ها برای دوفصلنامه محفوظ است.
  5. مقاله‌هایی که در مرحله بررسی توسط اعضاء هیئت تحریریه قرار گرفته اند، بازگردانده نخواهند شد.
  6. تأیید نهایی مقالات برای چاپ در دوفصلنامه، پس از داوری، منوط به موافقت هیئت تحریریه است. هچنین گواهی پذیرش و چاپ مقاله، پس از پذیرش نهایی توسط اعضای محترم هیئت تحریریه صادر می گردد.

ساختار مقاله

 ساختار مقاله باید شامل قسمت های زیر باشد:   

  • عنوان
  • چکیده فارسی
  • واژگان کلیدی
  • تبیین مسئله (درآمد، مدخل، مقدمه)
  • پیشینه تحقیق
  • بدنه اصلی
  • نتیجه گیری
  • پی نوشت
  • فهرست منابع
  • عنوان انگلیسی
  • چکیده به انگلیسی
  • واژگان کلیدی به انگلیسی

نحوه درج مشخصات فردی نویسندگان

  1. اسامی و مشخصات نویسندگان ثبت شده در سامانه نشریه، مبنای درج در مقاله قرار خواهد گرفت؛ بنابراین هنگام درج اسامی نویسندگان، به ترتیب درج نویسندگان توجه داشته باشید.
  2. در صورتی که در سامانه نشریه، نویسنده مسئول مقاله مشخص شده باشد، همان شخص نویسنده مسئول تلقی می‌ شود. در غیر این صورت، فرستنده مقاله به عنوان نویسنده مسئول در نظر گرفته می شود.
  3. تمام مکاتبات و اطلاع رسانی های نشریه با فرستنده مقاله صورت می‌گیرد.
  4. اطلاعات و مشخصات درج شده از نویسنده/ نویسندگان در سامانه نشریه، به عنوان اطلاعات اصلی در نظر گرفته شده و منتشر می‌گردد؛ از این رو لازم است اطلاعات شخصی و وابستگی سازمانی مندرج در سامانه دقیق و به روز باشد. 
  5. شیوۀ درج وابستگی سازمانی نویسنده / نویسندگان باید دقیق و براساس یکی از الگوی های ذیل باشد:
  • اعضای هیئت علمی: رتبه علمی (مربی، استادیار، دانشیار، استاد)، گروه، دانشگاه، شهر.
  • اساتید حوزوی: سطح علمی (مدرس سطح، استاد سطوح عالی، استاد خارج)، رشته تخصصی حوزه علمیه، محل تدریس، شهر.
  • طلاب: سطح تحصیلى (سطح سه، سطح چهار) رشته تحصیلی، حوزه علمیه محل تحصیل، شهر.
  • دانشجویان: مقطع تحصیلی (کارشناسی، ارشد، دکتری)، رشته تحصیلی، دانشگاه، شهر.
  • افراد و محققان آزاد: مقطع تحصیلی (کارشناسی، ارشد، دکتری)، رشته تحصیلی، شهر.
  1. از اشاره مستقیم یا غیر مستقیم به نام نویسنده/ نویسندگان مقاله در متن، پی نوشت یا اسم فایل مقاله خودداری شود.
  2. به هنگام ارسال مقاله، لازم است فرم تعهدنامه که به امضای نویسنده / نویسندگان رسیده است در قالب فایل word یا JPG در سامانه ثبت گردد.

شیوه نامه نگارشی

  1. «دستور خط فارسی» مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مبنای آیین خط فارسی و معیار وصل و فصل کلمات است.
  2. چکیده مقاله باید یک پاراگراف باشد.
  3. در مورد کلماتی مانند مسأله، جرأت، هیأت، مسؤول، شؤون، رؤوس و همانند آن‌ها، بر اساس قانون فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای تطبیق این کلمات با ساختار زبان فارسی، لازم است همزه‌ای که بر روی «الف» قرار گرفته، به همزه‌ای با پایه «ی» تبدیل شود. بنابراین، به صورت مسئله، شئون، هیئت، مسئول و... نوشته می‌شود.
  4. از به کار بردن کلمات غیردقیقی که در زبان محاوره‌ای مرسوم است، پرهیز شود و مقاله با زبان علمی نوشته شود. همانند: چیز، در واقع، ... یا عبارت‌های خالی از معنی:«نگفته پیدا است».
  5. نشانه های . ، : … !؟ با کلمه قبل بی‌فاصله و با کلمه بعد با فاصله کامل می‌آیند.
  6. نشانه های دربرگیر مانند پرانتز و گیومه «( )» با درون بی‌فاصله و با بیرون با فاصله کامل می‌آیند.
  7. برای درج نشانه های احترام، پرانتز اول بدون فاصله با نام آن شخص می آید: حضرت محمد (ص).
  8. پیشوندهایی نظیر «می» و «نمی»، مجموعه «ام، ای، ایم، اید و اند»، ترکیب اسم و حرف به صورت نیم‌فاصله می آیند: می‌روم، خسته‌ام، کتاب‌ها.
  9. برای ایجاد نیم‌فاصله باید منحصراً از کلیدهای Ctrl+Shift+2 استفاده کرد.
  10. استفاده از گیومه غیر فارسی نظیر " " ممنوع است (گیومه فارسی به این صورت « » است).
  11. نویسنده باید تا جایی که ممکن است از عبارات عربی استفاده نکند و مفاد آن را به زبان فارسی بیان کند (مگر مواردی که استفاده از عبارت عربی ضرورت دارد). همچنین متن مقاله باید به زبان فارسی باشد. از این رو از کلمات عربی مانند لذا، ثانیا، فحوی و... نباید استفاده شود.
  12. اگر توضیحات درون پرانتز، دوباره نیاز به توضیح (در داخل همان پرانتز) داشته باشند، از قلاب [ ...] استفاده شود.
  13. اعداد به کار رفته در متن مقاله باید فارسی باشند.
  14. تمامی تیتر ها (غیر از چکیده، واژگان کلیدی و مقدمه یا طرح مسئله) باید شماره گذاری شوند.
  15. حجم مقاله حداقل ۵۰۰۰ تا حداکثر ۸۰۰۰ واژه باشد.
  16. چکیده فارسی و انگلیسی مقاله حداقل ۱۵۰ و حداکثر ۲۵۰ واژه و واژگان کلیدی بین ۳ تا ۷ کلمه باشد.
  17. بین «ج» یا «ص» و مانند آن و عدد بعد از آن‌ها، در ارجاعات و فهرست منابع فاصله وجود ندارد.
  18. برای شماره گذاری در اولین لایه تیتر از نقطه استفاده شود. برای دومین لایه از خط تیره استفاده شود. تعداد لایه ها نباید از 4 مورد بیشتر شود. نمونه:               

1. لایه اول

1-1. لایه دوم

1-2. لایه دوم

1-3. لایه دوم

1-1-1. لایه سوم

1-1-1-1. لایه چهارم

شیوه ارجاع دهی

  1. ارجاع به منابع و مآخذ در داخل متن، بلافاصله بعد از نقل قول یا اشاره بدان، در داخل دو کمان و با ذکر نام خانوادگی نویسنده، تاریخ انتشار اثر، جلد و شماره صفحه صورت گیرد. مانند: (حسینی، ۱۳۷۶، ج ۲، ص ۸۳) (Gaut,2005,1/345) (آل عمران/23). اگر دو یا چند اثر از یک نویسنده تاریخ انتشار یکسانی داشته باشد، این آثار با ذکر حروف الف، ب و.... در منابع فارسی و b و a و... در منابع انگلیسی پس از سال انتشار از هم متمایز شوند. مانند:طباطبائی، ۱۳۷۴ الف، ج ۲، ص ۴۰).
  2. در صورت تکرار منبع در ارجاعات درون متنی، اگر نویسنده و منبع قبلی، یکسان باشند از «همان» یا "Ibid"استفاده می‌شود و سپس جلد یا صفحه مدنظر بیان می‌شود. اما اگر نویسنده یکسان و کتاب مختلف باشد، از «همو» یا "Idem" استفاده می‌ شود و سپس سال نشر، جلد و صفحه مدنظر ذکر می‌شود.
  3. اگر چند نویسنده برای کتاب یا مقاله وجود دارد، قبل از نام آخرین نویسنده فقط «و» آورده می‌شود و نشانه ویرگول حذف می‌شود.
  4. در ارجاع درون‌متنی برای کتاب یا مقاله دارای سه پدیدآورنده و بیشتر، فقط نام نویسنده اول و برای بقیه قید «همکاران» ذکر می‌شود؛مثال: (محمدی و همکاران، 1391، ص12).
  5. در ارجاع‌دهی درون‌متنی برای مقاله‌های با حداکثر دو پدیدآورنده، تکرار نام همه پدیدآورندگان در ارجاع‌دهی‌های بعدی الزامی است.
  6. زمانی که لازم است یک مطلب را به بیش از یک منبع ارجاع درون متنی دهید، از «؛» برای فاصله گذاشتن میان دو منبع استفاده کنید. برای نمونه: (طباطبایی، 1414ق، ج 1، ص78 ؛ مطهری، 1375، ج 2، ص 22).
  7. در ارجاع های درون متنی الزاماً درج نقطه باید بعد از پرانتز قرار گیرد. همانند: .... است (طباطبایی، 1414ق،ص 8).
  8. در نقل‌قول‌های مستقیم، نقطه پایان جمله و پس از پرانتز می­آید. برای نمونه: یکی از اندیشمندان معاصر در مورد ماهیت حشر در روز قیامت معتقد است: «آنچه در مسئله قیامت مطرح است...» (مطهری، 1386، ص213).
  9. در ارجاعات درون متنی اگر از دو صفحه پشت سر هم استفاده شده، شماره صفحات با حرف واو عطف می‌شوند و اگر از چند صفحه استفاده شده بین صفحات اول و آخر «تا» نگاشته می‌شود.
  10. تنظیم فهرست منابع بایستی به تفکیک و ترتیب ذیل اقدام شود:

منابع فارسی: کتاب، مقاله، پایان‌نامه.

منابع عربی: کتاب، مقاله، پایان‌نامه.

منابع انگلیسی: کتاب، مقاله، پایان‌نامه.

  1. در فهرست پایانی، منابع به صورت زیر معرفی شوند:
    • کتاب: نام خانوادگی، نام نویسنده/ نویسندگان، (سال انتشار)، عنوان کتاب با حروف ایرانیک (مورب خوابیده به چپ) و برجسته یا بولد، نام مصحح یا مترجم، شماره چاپ، محل نشر: نام ناشر.
    • مقاله: نام خانوادگی، نام نویسنده/ نویسندگان، (سال انتشار)، «عنوان مقاله» (داخل گیومه)، نام مجله یا مجموعه با حروف ایرانیک (مورب خوابیده به چپ) و برجسته یا بولد، شماره مجله و مجموعه، شماره صفحات مربوط به مقاله.
    • منابع اینترنتی: نام خانوادگی، نام نویسنده، تاریخ انتشار، «عنوان مقاله» (داخل گیومه)، نام وب‌سایت (یا عنوان نشریه الکترونیکی همراه با مشخصات نشریه) با حروف ایرانیک (مورب خوابیده به چپ) و برجسته یا بولد، صفحه/پاراگراف، نشانی اینترنتی، تاریخ دسترسی.
  2. در مورد تقریرات درس بایستی نام صاحب درس(صاحب نظر) به عنوان پدیدآورنده ذکر شود؛مثال: صدر، محمدباقر، (1417ق)، بحوث فی علم الاصول، مقرر: سیدمحمود هاشمی شاهرودی، چاپ3، قم: موسسه دائره معارف الفقه الاسلامی.
  3. در فهرست منابع فقط برای نویسندة اول نام خانوادگی پیش از نام کوچک می‌آید. در کتب و مقالات با دو و سه نویسنده، نویسنده دوم و سوم به ترتیب با نام کوچک و نام خانوادگی و برای بیش از سه نویسنده، «نام نفر اصلی+دیگران» درج شود.

به عنوان نمونه:

قربانی، عباس، مسلم احمدی، سیدمجتبی میردامادی، (1401)، «واکاوی دلالت فراز یا من دل علی ذاته بذاته دعای صباح بر برهان صدیقین»، دوفصلنامه آموزه‌های حکمت اسلامی، ش1، ص93 تا 114.

سلحشور سفیدسنگی، زهره و دیگران، (1401)، «بررسی مسئله تجرد ابصار از دیدگاه حکمت متعالیه و عصب شناسی»،  دوفصلنامه آموزه‌های حکمت اسلامی، ش1، ص115 تا 134.

  1. چنانچه کتابی فاقد ناشر، محل یا تاریخ نشر باشد، در فهرست منابع اینگونه نوشته می‌شود: «بی‌نا» (یعنی فاقد ناشر) - «بی‌جا» (یعنی فاقد محل انتشار) - «بی‌تا» (یعنی فاقد تاریخ انتشار).
  2. نظم منابع باید بر اساس الفبای نام خانوادگی نویسندگان باشد.
  3. قرآن و نهج البلاغه به ترتیب در ابتدای بخش منابع درج شده و در ردیف الفبایی قرار نمی گیرند.
  4. تمامی منابع به‌جز قرآن و نهج البلاغه شماره گذاری گردد.
  5. اگر چند اثر از یک نویسنده در یک ردیف الفبایی پشت سر هم قرار گرفتند، حتما باید نام نویسنده درج شود، استفاده از خط تیره برای عدم تکرار نام نویسنده نادرست است.
  6. تمام منابعی که در فهرست منابع درج می‌شوند، باید در متن استفاده شده باشند (منابعی که صرفاً برای مطالعه و آگاهی بیشتر مخاطب در متن معرفی شده اند، و در متن به آنها ارجاع داده نشده، نباید در بخش کتاب نامه درج گردند).
  7. تاریخ‌های ذکرشده در مقاله، اگر هجری شمسی باشند، بدون هیچ نشانه‌ای بیایند، در غیر این صورت برای تاریخ هجری قمری، علامت اختصاری «ق» و برای میلادی، علامت اختصاری «م» بیاید.
  8. اگر مقاله یا کتاب مورد ارجاع به زبان انگلیسی انتشار یافته است، پژوهشگر باید در نخستین باری که نام این پدیدآورنده را ذکر می‌کند، در پانویس معادل بیگانه آن را بیاورد.
  9. عناوین افراد مانند دکتر، مهندس، آیت الله و امثال آن‌ها به استثنای «سید» که بخشی از نام فرد است در ارجاع‌ درون متنی و فهرست منابع حذف می‌شوند. تنها عناوین امامان و کنیه آن‌ها آورده می‌شود. مانند امام علی علیه السلام یا امیرالمومنین علیه السلام.
  10. در صورت نیاز می‌توانید از عنوان محقق در ابتدای نام اشخاص استفاده کنید.
  11. تنها استثنائات مجاز در استفاده از عنوان، مختص به علامه حلی، شیخ طوسی و امام خمینی (ره) است.
  12. منابع و محتوای مربوط ارجاعات توضیحی مانند صورت لاتین کلمات، شرح اصطلاحات و مانند آن در بخش پی نوشت ها آورده شود.
  13. تمام پی نوشت‌ها در پایان مقاله و قبل از فهرست منابع به ترتیب و با شماره مسلسل آورده شود.
  14. دو فصلنامه «آموزه های نوین فقهی حقوقی» با احترام به قوانین اخلاق در نشریات تابع قوانین کمیته اخلاق در انتشار (COPE) بوده و از آیین نامه اجرایی قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در آثار علمی پیروی می‌نماید. از این رو تمامی مقالات قبل از ارزیابی در سامانه مشابهت یاب «سمیم نور» بررسی می‌شوند و در صورت احراز تقلب یا کپی بودن از مرحله ارزیابی خارج می‌گردند. ملاک و میزان تقلب اعم از معیار کمی (مشابهت بیش از 2۰% عبارات) و معیار کیفی (مشابهت بیش از %۳۰ محتوا و مدل ارائه، نوآوری) است.

 

** درضمن برای نمایه شدن در پایگاه های بین المللی، ثبت و نمایش شناسه رایگان ORCID و ایمیل آکادمیک برای تمامی نویسندگان مقالات (به ویژه نویسندگان مسئول) اقدام به دریافت کد و شناسه پژوهشگر در سامانه ORCID فرمایید.

https://orcid.org/signin 

👈 دانلود راهنمای فارسی دریافت کد شناسه پژوهشگر ORCID 👉